همه فن حریفان دهر!

رتبه خواهان جنرالی؛ همه فن حریفان دهر!

امشب کانال یک افغانستان مستند حامد کرزی، رییس جمهور بازنشسته افغانستان را به نشر رساند. جزئیات انفجار در وزیر اکبر خان را هر لحظه نشر می‌کردند، چیزی که سکتی در نشر آن ایجاد می‌کرد. من با دقت تمام این مستند را دیدم. این مستند در واقع زندگی سیزده ساله من نیز بود؛ سیزده سالی که هشت سالش را در مکتب بودم و چهار سال در دانشگاه. در طول سیزده سال حامد کرزی صاحب سه فرزند شد، ریشش سفید شد، افغانستان را که از هر قسمت بدنش خون جاری بود، مرهم گذاشت. همانطور که خود کرزی نیز از شکست‌ها و ناکامی‌هایش یاد کرد، من نمی‌خواهم یاد کنم. در طول این مدت حامد کرزی ماندگار ترین چهره تاریخ خواهد بود. هرکسی که این سیزده سال را نقد می‌کند و بیشتر به کاستی‌های حکومت کرزی و یا هم بیشتر به جنبه‌های منفی این سیزده سال توجه می‌کند، به باور من جفای بزرگی را مرتکب می‌شود. نباید ناسپاس باشیم؛ اگر شما بجای کرزی بودید چه می‌کردید؟ آن‌هم در شرایطی که از هر کَله یک صدا بر می‌خیزد؛ هر کَله‌ای که هیولایی است که تاریخ افغانستان را در طول سی سال خونبار تر از هر زمانی رقم زده اند.

کرزی با تمام فراز و فرود حکومت توانست سیزده سال را بر لبۀ تیغ گام بر دارد؛ تیغی که نتوانست جانش را مانند دیگران رهبران افغانستان از وی بگیرد. کرزی با گام‌های بلند و تیزش توانست سیزده سال تاریخ افغانستان را طوری دیگری شکل بدهد؛ تاریخی که در آن افغانستان محور بحث قدرت‌های جهان شد. آزادی بیان در بالاترین حدش پیاده شد و هر کس هر چه دلش خواست، نوشت، گفت، خواند.

اما آن‌چه را نتوانست کرزی در طول این سیزده سال از بین ببرد، توقعات بیجایی بود که سال‌هاست استعدادهایی را از بین برده است. وقتی داشت بوت‌هایش را می‌پوشید، کسی که سال‌ها "شرح ابن عقیل، شرح احادیث، و ..." و پیش نماز کرزی بود، از وی خواست برایش رتبه "جنرالی" بدهد. این بی شرمانه‌ترین خواستی بود که در طول سیزده سال از کرزی خواسته شده بود. کرزی، اما برخورد جالب و قابل تحسین داشت. گفت: چه می‌کنی رتبه جنرالی را، افتخار کن که عالم دین هستی، با رتبه جنرالی چکار می‌کنی.

کرزی شاید این را از یاد برد که در افغانستان، کَله‌هایی وجود دارد که ناخوانده و یک شبه جنرال شده اند و نیز از پنچرمینی به جنرالی رسیده اند. شاید این ملای مسجد در آخرین روزهای زندگی در ارگ، فرصت را غنیمت شمرده و تصورش این بوده است که کیسه خلیفه باز است و کلام خدا را هم در دست دارد، بدون شک کرزی از حاتم بخشی‌هایش دریغ نمی‌کند. کرزی شاید خودش را به بیخبری زد از این که همین رتبه خواهان بودند که کابل را زمانی میدان جنگ ساخته بودند؛ اشخاصی که با مدرک تحصیلی الازهر، هم راکت می‌زدند، هم نقشه جنگی می‌کشیدند، قومندانی قوا را به عهده داشتند و هم دستور حمله را صادر می‌کردند. در واقع همه فن حریفان دهر بودند و هستند.